Τι είναι η κρυψορχία;

Φυσιολογικά κατά τη διάπλαση ενός αγοριού οι όρχεις βρίσκονται ενδοκοιλιακά, σταδιακά αυτοί κατεβαίνουν στο όσχεο τον έκτο με έβδομο μήνα της εγκυμοσύνης. Για διάφορους λόγους η κάθοδος αυτή μπορεί να σταματήσει σε οποιοδήποτε σημείο κι έτσι δημιουργείται η κρυψορχία. Παράγοντες που προδιαθέτουν για την εμφάνιση της κρυψορχίας θεωρούνται : Η προωρότητα, το χαμηλό βάρος γέννησης, η λήψη ορμονικών σκευασμάτων από τη μητέρα στην αρχή της κύησης, καθώς και η κληρονομικότητα.

Αυτό είναι λάθος. Δίνουμε ένα χρονικό περιθώριο 6-12 μήνες από τη γέννηση στους όρχεις για να κατέβουν στη φυσιολογική τους θέση. Μετά από αυτό το διάστημα οι όρχεις πρέπει να τοποθετηθούν στο όσχεο και η τάση πια είναι όσο πιο νωρίς τόσο πιο καλά.

Ο παιδίατρος στις τακτικές επισκέψεις του νεογέννητου παρακολουθεί τα έξω γεννητικά όργανα και σε περιπτώσεις όπου δεν ψηλαφά τους όρχεις παραπέμπει το παιδί σε παιδοχειρουργό. Ο παιδοχειρουργούς που παρακολουθεί το παιδί με κρυψορχία δίνει οδηγίες για την αποκατάσταση της.

Θεραπεία είναι το χειρουργείο. Παλαιότερες τεχνικές ορμονοθεραπείας για την κρυψορχία έχουν εγκαταλειφθεί λόγω αμφίβολων αποτελεσμάτων τους, πιθανότητα ανάπτυξης καρκίνου στους όρχεις και επανεμφάνιση της κρυψορχίας αμέσως μετά τη διακοπή των ορμονών.

Το χειρουργείο είναι μιας ημέρας. Το παιδί εξέρχεται σε 3-4 ώρες από το νοσοκομείο και είναι εντελώς ανώδυνη. Σε περιπτώσεις που ο/οι όρχι/εις βρίσκεται/ονται ψηλά σε ενδοκοιλιακή θέση, η λαπαροσκόπηση έχει ένδειξη.

Η κρυψορχία πρέπει να αποκαταστήσετε το αργότερο μέχρι την ηλικία των 15 μηνών γιατί οι όρχεις βρίσκονται σε μη φυσιολογική θέση, υπόκεινται σε αλλοιώσεις κυρίως λόγω διαφοράς στις θερμοκρασίες όπου βρίσκονται.
Οι κίνδυνοι της κρυψορχίας είναι : Στειρότητα, αυξημένη πιθανότητα για καρκίνο του όρχεως, τραυματισμός και περισσότερες πιθανότητες συστροφής του. Δεν πρέπει να υποτιμήσουμε και τα ψυχολογικά τραύματα, που δημιουργούνται στα παιδιά με κρυψορχία, λόγω διαφορετικότητας του οσχέου τους.

Ανασπώμενος όρχις: ένας απόλυτα φυσιολογικός όρχις ο οποίος ανεβοκατεβαίνει κατά μήκος της φυσιολογικής του οδού καθόδου. Το 90-95% των ανασπώμενων όρχεων θα κατεβεί μόνιμα στο όσχεο με την έναρξη της εφηβείας. Επομένως, ένα παιδί με ανασπώμενο όρχι δεν χρειάζεται να υποβληθεί σε χειρουργείο.

Ανελκόμενος όρχις: ένας όρχις που ήταν ανασπώμενος και δεν κατέβηκε μόνος του στο όσχεο με την έναρξη της εφηβείας λέγεται ανελκόμενος. Ο όρχις αυτός πρέπει να μεταφερθεί στο όσχεο χειρουργικά (επέμβαση της ορχεοπηξίας) πριν από την ολοκλήρωση της εφηβείας.

Έκτοπος όρχις: ένας όρχις ο οποίος παρέκκλινε της φυσιολογικής οδού καθόδου και βρέθηκε είτε στη πτυχή ανάμεσα στη κοιλιά του παιδιού και του μηρού (μηριαία εκτοπία), είτε ακριβώς πάνω από το πέος (πεϊκή εκτοπία) ή βαθιά στο περίνεο, δηλαδή ανάμεσα στα πόδια του παιδιού (περινεϊκή εκτοπία). Ο όρχις αυτός πρέπει να μεταφερθεί στο όσχεο χειρουργικά (επέμβαση της ορχεοπηξίας).