Συγγενείς Σπίλοι

Οι συγγενείς σπίλοι είναι περιγεγραμμένες δυσπλασίες του δέρματος με αυξημένα ή μειωμένα κυτταρικά στοιχεία που φυσιολογικά βρίσκονται στο δέρμα (π.χ. μελανινοκυτταρικοί, αχρωμικοί, επιδερμιδικοί σπίλοι κ.ά.). Οι συνήθεις Συγγενείς Mελανινοκυτταρικοί Σπίλοι -ΣΜΣ εμφανίζονται κατά τη γέννηση ή τους πρώτους μήνες της ζωής του ατόμου (μέχρι των πρώτο χρόνο). Εμφανίζονται στο 1-2% του πληθυσμού και υπάρχει οικογενής προδιάθεση. Οι μεγάλοι σπίλοι είναι συχνότεροι στα κορίτσια, και ιδίως οι γιγάντιοι. Μπορεί να είναι επίπεδοι ή να έχουν όγκο, ή τρίχες και το χρώμα τους να ποικίλλει και να εντοπίζονται σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος.

Οι σπίλοι αυξάνουν σε μέγεθος, ανάλογα με την περιοχή που εντοπίζονται, καθώς το παιδί μεγαλώνει. Η τελική διάμετρος των συνήθων ΣΜΣ στην ενήλικη ζωή υπολογίζεται ως εξής:

• Κεφάλι: Διάμετρος στη βρεφική ηλικία cm X 1.7
• Άνω – Κάτω Άκρα : Διάμετρος στη βρεφική ηλικία cm X 3.3
• Άλλες ανατομικές θέσεις διάμετρος στη βρεφική ηλικία cm X 2.8.

Οι ΣΜΣ αλλάζουν σε όγκο, σχήμα και χρώμα με το πέρας του χρόνου.

Οι συγγενείς μελαχρωματικοί σπίλοι ταξινομούνται σύμφωνα με τη μεγαλύτερη διάμετρο τους κατά την ενηλικίωση σε:

• Μικροί (≤ 1.5 εκ.)
• Μεσαίοι (1.5 εκ. – 20 εκ.)
• Μεγάλοι ( 20 εκ. – 40 εκ.)
• Γιγαντιαίοι ( >40 εκ.)

Η ύπαρξη γιγαντιαίου, δύο(2) ή περισσότερων ΣΜΣ ανεξάρτητα μεγέθους και εντόπισης, χρήζουν νευρολογικής διερεύνησης πριν την ηλικία 4-6 μηνών με MRI, για αποκλεισμό Νευροδερματικής μελάνωσης (ΝΔΜ).

Οι περισσότερες μελέτες συμφωνούν ότι :

• Ο διά βίου κίνδυνος ανάπτυξης μελανώματος στο γενικό πληθυσμό είναι 0.6%
• Ο διά βίου κίνδυνος ανάπτυξης μελανώματος σε μικρού ή μεσαίου μεγέθους ΣΜΣ είναι 1%.
• Ο διά βίου κίνδυνος ανάπτυξης μελανώματος σε μεγάλου μεγέθους ΣΜΣ είναι 2.5-2.9%.
• Ο διά βίου κίνδυνος ανάπτυξης μελανώματος σε γιγαντιαίους ΣΜΣ και σε πολλαπλούς μικρότερους ανέρχεται στο 10-15%